Dinsdagboek: oktober 2001

Dinsdag 30 oktober 2001

Vandaag is het grote volksgezondheidsdebat in de Kamer met Borst. Een half jaar geleden lanceerde de CDA-fractie het idee om de Eerste Kamer een parlementaire enquête te laten houden naar de gezondheidszorg. Een nogal verrassend voorstel uit die hoek, want het CDA was, toen het nog regeerde, verantwoordelijk voor een aantal maatregelen die nu nog doorwerken. Zoals het invoeren van een beperking van het aantal studenten tandheel- en geneeskunde en het schrappen van forse aantallen verpleegtehuisbedden, zonder de thuiszorg beter toe te rusten op de grote vraag die daar het gevolg van zou zijn. Het voorstel voor die enquête kreeg onvoldoende steun. Maar wel dit debat dus, wat op zich ook al bijzonder is, want doorgaans bespreekt de Eerste Kamer alleen wetten en begrotingen.

Fractiegenoot Bob van Schijndel heeft een goed zakelijk en politiek betoog opgebouwd, waar de vinger op een groot aantal zere plekken wordt gelegd. Zie: www.eerstekamer.nl (knop: stenogram)

In de fractievergadering passeren vele punten de revue. De hoofdlijn van mijn bijdrage aan het debat over de positie van de Eerste Kamer, volgende week, krijgt instemming. De bommen op Afghanistan worden ook weer besproken. Grote bezorgdheid blijft; we hopen dat de Tweede Kamerfractie het voor elkaar krijgt dat de regering voor een pauze -of nog beter een stop- te gaan pleiten.

's Middags enkele commissievergaderingen en een overleg van de commissie Financiën met staatssecretaris Wouter Bos. Bij haar toekomstverkenning heeft de regering ook uitgebreid aandacht besteed aan de belastingen. Hij komt dat toelichten, beantwoordt wat vragen en reageert op opmerkingen. De meeste commissieleden, waaronder ik, houden het kruit droog. Volgende maand zijn de financiële beschouwingen en dat is een mooi moment om hier aandacht aan te besteden. En de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik nog geen tijd heb gehad om de inhoud mij eigen te maken.

's Avonds naar de Stopera in Amsterdam. Ik zit in de commissie die het programma voor de gemeenteraadsverkiezingen heeft geschreven. Daarop zijn enkele tientallen amendementen ingediend. Vanavond gaan we bekijken of die amendementen een positief of negatief onthaal verdienen.

Dinsdag 24 oktober 2001

Vanwege het herfstreces waren er vandaag geen vergaderingen.

Dinsdag 17 oktober 2001

We praten in de fractievergadering over -hoe kan het anders- Afghanistan. De bombardementen gaan maar door, burgerdoelen worden geraakt en er vallen steeds meer burgerslachtoffers. Ook wij worden steeds meer om onze mening gevraagd, tenslotte zijn ook Eerste Kamerleden volksvertegenwoordigers. De discussie hoort natuurlijk in de Tweede Kamer te worden gevoerd. De Tweede Kamerfractie van GroenLinks worstelt ook met de oorlog, maar steunt vooralsnog de Nederlandse regering, en dus de Verenigde Staten. Maar GroenLinks is verdeeld. Er wordt over gediscussieerd. Daar is niets mis mee. Die twijfels en uiteenlopende argumenten zitten toch in het hoofd van elk weldenkend mens? In onze fractie liggen de meningen ook verdeeld. Sommigen, waaronder ik, vinden dat die bombardementen vanaf het begin veroordeeld hadden moeten worden; anderen zagen het als een kortstondig, maar noodzakelijk middel om de voorwaarden te scheppen voor het ingrijpen van grondtroepen. Maar die fase lijkt nu voorbij. Deze week zal de Tweede Kamerfractie de wens van een bombardementspauze inbrengen. Ook andere Groene partijen in Europa zitten op die lijn. Eind van de week wordt duidelijk of de regering -en de Europese top in België- daar iets in zien. Als er geen duimbreed van de Amerikanen wordt afgeweken is het moment toch daar om als GroenLinks afstand te nemen.

Na de vergadering is er een telefoontje van de redactie van het Parool. Of ik een bijdrage voor de opiniepagina wil geven over de worsteling van GroenLinks met Afghanistan voor de krant van donderdag. Ik zeg dat toe. Zie: Afghanistan.

Dinsdag 9 oktober 2001

Er was vandaag geen plenaire vergadering.

Dinsdag 2 oktober 2001

Vandaag komen de Belgen! De senaatsfractie van de zusterpartij van GroenLinks, Agalev (Anders gaan leven) brengt een tegenbezoek. Vorig jaar waren wij een dagje in Brussel. Er is een gevarieerd programma: een rondleiding door het historische gebouw van de Eerste Kamer, een kijkje op de publieke tribune als de Eerste Kamer een nieuwe voorzitter kiest, het bijwonen van het wekelijkse vragenuur in de Tweede Kamer en twee gesprekken van een uur tussen de beide fracties. Met daartussen door een lekkere lunch in Het Logement, een stemmig eetzaaltje naast de oude vergaderzaal van de Tweede Kamer. Het eerste gesprek tussen beide fracties gaat over de positie van de Belgische senaat en de Nederlandse Eerste Kamer. De Belgische premier Verhofstadt heeft in een recent interview te kennen gegeven dat de Belgische senaat wat hem betreft kan worden opgeheven. Hij bepleit de invoering van het zogenaamde ‘Noorse model': de taak van de senaat worden overgenomen (kwaliteitsbewaking wetgeving) door de Kamer en er komt een burgerinitiatief: het recht aan de bevolking om een voorstel voor een referendum te doen. In België is verschillend op dit idee gereageerd. De kamerleden zijn er wel voor, maar de senaatsleden zijn bijna en bloc tegen. Ook in Agalev ligt het verdeeld. Belangrijk argument voor de senaatsleden van is dat de senaat, zoals in andere federatieve staten, een bindende functie heeft. In België wordt een deel van de senaat door de Vlaamse en Waalse deelparlementen gekozen. Ook in Nederland is de discussie over de zwakke rol en ambivalente positie van de Eerste Kamer actueel. Binnenkort vindt er een debat hierover in de Eerste Kamer plaats naar aanleiding van een regeringsnota. Ons standpunt is dat de Eerste Kamer kan worden opgeheven, o.a. omdat hij het werk van de Tweede Kamer in het wetgevingstraject nog eens dunnetjes over doet. Beide fracties nemen dus verschillende standpunten in waarbij het grappig is te constateren dat de premier van België dezelfde opvattingen heeft als GroenLinks.

Het tweede onderwerp was de aanslag in de Verenigde Staten en de reacties hierop. Hier bleek wel een grote mate van overeenstemming te zijn over de noodzaak van een beheerste, effectieve reactie en het plaatsen van dit soort gebeurtenissen in de context van de Amerikaanse buitenlandse politiek, die inconsequent, opportunistisch en op het eigen belang is gericht. Nu zit Agalev in de regering - en GroenLinks niet- maar hun reacties op het gebruik van het beruchte artikel 5 uit het NAVO-verdrag zijn identiek; geen vrijbrief voor militaire acties, wel een politiek signaal inzake de bestrijding van terrorisme. Toch was er ook een verschil. Zo is er in België ook een beweging van vredesgroepen op gang gekomen tegen de dreiging van een nieuwe oorlog. Agalev heeft de oproep niet onderschreven, maar er lopen wel prominente Agalev-leden met de demonstratie mee. In Nederland, waar afgelopen zondag zo'n demonstratie werd gehouden, heeft het partijbestuur van GroenLinks evenmin een gezamenlijke verklaring willen ondertekenen, maar werd er ook niet meegelopen. Wel waren er vele individuele GroenLinks-leden aanwezig en is de verklaring door afdelingen van GroenLinks onderschreven. Een treurige gang van zaken dat GroenLinks zich zo distantieert van deze anti-oorlogsbeweging.

(klik hier voor de website van de anti-nieuwe oorlogsbeweging:  www.wereldcrisis.nl)