Dinsdag 21 maart 2006

Vandaag debatteert de Kamer 12 uur lang met de ministers Kamp en Bot en staatssecretaris Van der Knaap over het NAVO- en defensiebeleid. Een uiteenlopend aantal onderwerpen passeert de revu. Van Afghanistan tot de JSF en van Guantánamo Bay tot de koerswijziging bij de NAVO, om zo een nieuw bestaansrecht te vinden nu de Koude Oorlog geschiedenis is. Ze heeft die gevonden door het terrorisme als dé binnenlandse én buitenlandse vijand te definiëren, waartegen zoveel mogelijk landen zich gezamenlijk teweer moeten stellen, als het even kan in een forward defence, onder het motto de eerste klap is een daalder waard. Het hoeft geen betoog dat de VS op deze manier hoopt zoveel mogelijk landen aan zich te binden om zo de VN te kunnen negeren. Daartoe wil de NAVO ook goede contacten aanknopen met op het westen georiënteerde landen, zoals Japan, Zuid-Korea, Nieuw Zeeland, Australië e.d.

In het debat bleek dat er een forse scheidslijn te bestaan tussen VS/NAVO-volgelingen (CDA & VVD) en zij die daar toch fundamenteel anders over denken, zoals GroenLinks en de SP. De PvdA fietste, zoals gebruikelijk bij dit punt, daar wat tussendoor. Wel kritiek op de VS, maar ook een groot vertrouwen in de NAVO. Hoe dat kan samengaan is mij een raadsel, aangezien de VS de dominante factor is in de NAVO. Bot zegde wel toe de discussie over deze omvorming van de NAVO in alle openheid te willen voeren om zo de politiek optimaal bij dit transformatieproces te betrekken. Als het perspectief van dit proces een wereldwijde veiligheidsorganisatie is die rechtstreeks onder VN valt, tsja, dan zou dat een goede zaak zijn. Maar niets wijst in die richting. Overigens gaven de bewindslieden op alle kwesties die aan de orde werden gesteld geen krimp. Overal in de wereld gaat het dankzij de NAVO goed, ook in Irak en Afghanistan. Het is soms even moeilijk, maar dan moeten we maar even doorbijten. Uiteindelijk zegeviert het Westen, zo luidde de Blijde Boodschap van het duo Kamp en Bot, namens een regering die aan zijn zwanenzang bezig is.

Klik hier voor mijn bijdrage in het debat.

Dinsdag 14 maart 2006

Het is een rustige dag in de senaat vandaag. Althans voor mij. Collega Jos van der Lans moet Tof Thissen vervangen, die zich ziek heeft afgemeld, voor een beleidsdebat over ‘good governance’ in het onderwijs. Dat vergt natuurlijk enig improvisatiewerk, temeer daar Tof de –goede- gewoonte heeft om niet zijn hele tekst uit te schrijven, maar veel voor de vuist weg te spreken. Dat maakt het debat levendiger, maar als een ander dan je ineens moet vervangen ligt het anders. Maar Jos heeft van veel verstand, ook van dit onderwerp. Op zijn weblog kun je ongetwijfeld uit de eerste hand zijn belevenissen vernemen: http://www.josvdlans.nl/

Na enkele commissievergaderingen vertrek ik naar Amsterdam om Marijke Vos te vervangen in een discussieprogramma van TV Noord-Holland over de collegevorming in Amsterdam. Ik moet daarvoor de Kluisbijeenkomst van Een Ander Nederland helaas missen, waar Kamerleden van PvdA, GroenLinks en SP met elkaar over linkse politiek praten. Voor vanavond was Maurice de Hond uitgenodigd, want hij heeft interessante opvattingen én cijfers over de electorale positie van links en de kansen op een linkse meerderheid. (zie: www.peil.nl). Zie verder natuurlijk ook de website van een Een Ander Nederland: www.eenandernederland.nl.

Maar goed, op naar Amsterdam, waar het hete nieuws van die dag was dat de PvdA de SP de deur had gewezen en verder wilde praten met VVD en GroenLinks. Bij navraag bleek het iets genuanceerder te liggen, want de PvdA heeft, na bilaterale gesprekken gevoerd te hebben met VVD, GroenLinks en SP, er voor gekozen eerst met VVD en GroenLinks verder te praten. De SP zit dus even in de wachtkamer. Ik zat in dat programma met Frank de Grave, nu voorzitter van de VVD-Amsterdam en Harry van Bommel, Tweede Kamerlid SP, maar mogelijk SP-wethouder. Van Bommel en ik pleitte voor een correcte vertaling van de verkiezingsuitslag, waarbij maar liefst 7 zetels van rechts naar links gingen, en dat betekent: een links college. De Grave wil verder met de PvdA, het liefst zonder GroenLinks. GroenLinks moet –net als vier jaar geleden toen ik de wethouderskandidaat was- niet met de VVD het college in gaan. De VVD heeft verloren, laat niet na rond te toeteren dat het met GroenLinks toch alleen maar rotzooi wordt en –het belangrijkste argument- de uitslag vraagt om een ander college. Als GroenLinks dit hard blijft inzetten, ligt de keuze dus bij de PvdA: linksom of rechtsom. Op zich is het onvermijdelijk dat de sleutel bij de PvdA ligt, alleen zullen ze moeten kiezen. En zal het toch beduidend moeilijker voor ze zijn om -net als vier jaar geleden- voor rechts te kiezen.

Dinsdag 7 maart 2006

Vandaag gemeenteraadsverkiezingen. Altijd spannend. Hoe zal GroenLinks het doen. Gezien de tendens die nu al maanden zich laat zien zal er geen winst zijn; ongeveer hetzelfde als vier jaar geleden, zo is mijn verwachting. Of een licht verlies. De winst van de oppositie tegen Balkenend daalt neer bij de PvdA en SP. Alleen waar een sterke, lokale GroenLinks-afdeling voortdurend aan de weg heeft getimmerd, kan die tendens worden tegengaan, waarbij het ontbreken van een SP-lijst natuurlijk een forse steun in de rug kan zijn.

In de trein vindt ik een verkiezingskrant van GroenLinks Hoorn, ongetwijfeld uitgedeeld op het station Hoorn, dus nu maar hopen dat de Hoornse forens vanavond nog gaat stemmen…

De Eerste Kamer vergadert, in tegenstelling tot de Tweede Kamer vandaag wel. Senatoren worden niet geacht campagne te voeren.

Op de agenda van de Kamer prijken twee onderwerpen. Een grondwetswijziging in tweede lezing, die de bestuurlijke samenwerking tussen het openbare en bijzondere onderwijs mogelijk moet maken. Vooral voor de Christen-Democraten is dat een zure appel, want de grondwettelijke verbijzondering van het onderwijs is een van de laatste strohalmen van de strijders tegen het modernisme. De Christen-broeders en zusters hebben samen (CDA, CDU en SGP) net iets meer dan eenderde van het aantal zetels, dus ze zouden deze grondwetswijziging tegen kunnen houden. Het CDA heeft natuurlijk de sleutel in handen. Hun minister Van der Hoeven verdedigt het wetsvoorstel, dus dat maakt het extra lastig voor hen om er tegen te zijn. Hun woordvoerder Dolle houdt de spanning er in en geeft geen hom of kuit. Volgende week, als er gestemd wordt zal dat wel moeten. Wij doen niet mee aan het debat, omdat er niets nieuws valt toe te voegen.

Het tweede punt betreft geen wetsvoorstel, maar een voorgenomen initiatief van de Europese Unie (25 lidstaten) om een grondrechtenbureau op te richten, terwijl de Raad van Europa (46 lidstaten) als 50 jaar de autoriteit in Europa op dit gebied is. In de Senaat, waar de Raad van Europa op veel sympathie kan rekenen, wordt dit EU-initiatief met argusogen gevolgd. Al zeker een jaar wordt er op gezette tijden met de regering over gedebatteerd, waarbij de regering kamerbreed wordt gevraag niet in te stemmen. Dat heeft de regering consequent geweigerd, vandaar dit debat, dat vooral wordt gehouden om een motie te kunnen indienen die dit vastlegt. Dick Dees (VVD) die de leider is van de Nederlandse delegatie van de Raad van Europa voert in eerste termijn het woord en zal de motie namens alle fracties indienen.

Ik kan daar helaas niet bij zijn, want ik moet om 5 uur met de Thalys naar Parijs voor een commissievergadering van diezelfde Raad van Europa. Daardoor mis ik ook de uitslagenavond in Amsterdam.

Woensdag 8 maart 2006

Het eerste wat ik doe is om op internet de uitslagen in de Volkskrant te bekijken. De PvdA heeft enorm gewonnen, maar die zaten vier jaar geleden –dankzij Pim en Paars II- op een historisch dieptepunt. Ook de SP wint fors – en wij verliezen heel licht – als ik het zo snel kan overzien. Amsterdam is toch weer teleurstellend: zes zetels, even veel als vier jaar geleden. Geen Marijke Vos-effect. Wel een ruimere linkse meerderheid dan de vorige periode –en verlies voor de VVD – dus wellicht durft de PvdA het nu eindelijk eens aan om de wens van de kiezers te honoreren: een links college. Ik kijk natuurlijk ook even naar Bussum; in dat Gooise dorp heb ik drie keer lijsttrekker mogen zijn voor de PSP, waarbij wij iedere keer groeiden, tot vier zetels in 1986, een resultaat dat GroenLinks bij iedere verkiezing daarna vasthield. Ook nu zijn het er weer vier! Nu zelfs groter dan het CDA! Maar goed, mijn collega’s uit Rusland, Azerbeizjan, Zwitserland, Estland enz. weten van geen verkiezingen in Nederland als de vergadering van de Monitoringcommissie van de Raad van Europa begint. Deze commissie heeft als belangrijke taak om de ontwikkelingen in de lidstaten op het gebied van mensenrechten, rechtstaat en democratie kritisch te volgen en daarover te rapporteren.De nieuwe verkiezingen in Azerbeidzjan komen aan de orde, iets waar ik als leider van de delegatie van verkiezingswaarnemers veel mee te maken heb. Deze verkiezingen vinden plaats in tien districten, waar de uitslag van de parlementsverkiezingen van november 2005 ongeldig zijn verklaard, als gebaar naar de genadeloze kritiek van de internationale waarnemersmissies op het (on)democratische gehalte van deze verkiezingen. De parlementaire assemblee heeft in januari een kritische resolutie aangenomen, waarin de Azeri’s worden opgeroepen om nu met concrete maatregelen te komen die het verkiezingsproces eerlijker moeten laten verlopen. De Azerbeidzjaanse delegatie, die op volle sterkte aanwezig is, bezweert dat er lessen zijn getrokken en dat er hard gewerkt wordt aan veranderingen om tegemoet te komen aan de wensen van de Raad van Europa, maar dat deze veranderingen nog niet voor de verkiezingen van 13 mei gerealiseerd zullen zijn. Dat doet de nodige wenkbrauwen fronsen, want dat was uitgerekend wel de strekking van de resolutie. Dat belooft weinig goeds. Verder komen nog een fors aantal andere punten aan de orde, zoals de onwenselijke concentratie van de Italiaanse media in handen van Berlusconi –waar i.v.m. de komende parlementsverkiezingen in Italië veel zorgen over bestaat. Hier zal een onderzoek naar worden gedaan. Ook de uitwijzing van een Zweedse journalist uit Rusland is reden voor een kort debat, want hier lijken oude Sovjet-tijden terug te keren. Rusland is nog steeds –met een aantal andere landen uit Oost-Europa, onderworpen aan een permanente monitoring-procedure, en de beide rapporteur zeggen toe de kwestie kritisch te volgen. Tussendoor maak ik nog wat afspraken met het secretariaat en mijn college David Wiltshire, want begin april zullen wij als rapporteurs van Albanië dit land bezoeken voor een fact-finding mission.

Als ik ’s avonds thuis kom, blijkt GroenLinks in Amsterdam toch 7 zetels gehaald te hebben. Gelukkig toch winst. Het ijzeren ritme sinds 1986 is in stand gebleven: 1986: 6 zetels, 1990: 7, 1994: 6, 1998: 7, 2002: 6, 2006: 7.