|
|
Een
warm onthaal! Op 1 november 2005 werden twee jongens aangehouden in de trein, omdat ze zich verdacht zouden gedragen. Ze werden door de politie opgebracht en als terroristen-in-spé behandeld. Later bleek dat ze zich ritueel hadden gewassen op het toilet van de trein in verband met de ramadan. Het is een goed voorbeeld waar de politiek-van-de-angst toe kan leiden. Ze schreven een brief aan de Eerste Kamerleden met hun belevenissen. De SP-fractie nodigde ze uit om de algemene politieke beschouwingen bij te wonen in de Eerste Kamer en vroeg de regering, dan wel een minister, excuses aan te bieden. Uiteraard bleef het oorverdovend stil achter de regeringstafel. Met hun toestemming publiceer ik hun brief op mijn website.
Betreft:
bezwaar tegen de ontere Geachte heer/mevrouw, Zoals u wellicht bekend is, is er op 1
november 2005 een onterechte aanhouding verricht in de internationale trein. Een
van de aangehoudene ben ik en middels deze brief wens ik mijn verhaal aan u
kenbaar te maken. Daarenboven wil ik bij u een klacht indienen omtrent de
onterechte aanhouding zelf. Het lijkt me verstandig alvorens het over de klacht
te gaan hebben, eerst de hele situatie te schetsen, opdat u een helder beeld
hebt van het geheel. Overigens heb ik voor de overzichtelijkheid de tekst in
kopjes verdeeld. Achtergrondinformatie Mijn vriend, wonende te Den Haag, en ik, wonende te
Amsterdam kennen beiden de koran uit het hoofd en beheersen tevens de regels
betreffende de recitatie hiervan, daar we dit ons in het verleden hadden
voorgenomen te leren. We zijn beiden in Nederland geboren en beschikken over de
Nederlandse nationaliteit. Tevens hebben we hier onderwijs genoten. Met andere
woorden: deze brief wordt derhalve geschreven door een doodnormale jongeman. Ramadan Het vasten van de maand ramadan, is zoals u bekend
is, een verplichting die elke moslim dient na te komen. Het is de maand van de
aanbiddingen, de maand waarin een persoon middels het vasten het niveau van de
godvrezenden tracht te bereiken. Tevens is het de maand van de koranrecitatie en
de nachtgebeden: na het laatste gebed is het gebruikelijk, zoals ook de profeet
en zijn metgezellen gewoon waren te doen, dat er extra nachtgebeden worden
verricht waarbij de koran luid wordt gereciteerd. Zowel mannen als vrouwen,
jongens als meisjes, trachten deze extra gebeden gezamenlijk te verrichten. Kortom, we gaven het moskeebestuur te
kennen dit aanbod te aanvaarden waarop we per auto werden opgehaald en naar de
moskee werden gebracht alwaar we een eigen kamer kregen, waar we konden
uitrusten, slapen, tot ons zelf komen en dergelijke. Einde van de maand ramadan Een maand lang zijn we in deze moskee te
Bonn gebleven, een maand lang zijn we voorgegaan in de gebeden, een maand lang
hadden we ons vrijwel totaal afgesloten van de media en slechts contact gehad
met de lokale inwoners van Bonn en uiteraard ons gezin in Nederland. In de
trein We stapten de trein in. Alvorens plaats
te nemen in een rustige coupe, plaatsten we onze tassen - twee sporttassen en
één rugtas, en geen pakketje!!! - op de daarvoor bestemde ‘rekken’. In
deze rustige coupe is ons niet opvallends gefrappeerd: niemand die ons argwanend
of angstig aankeek, niemand die wij tot last waren. Logisch eigenlijk daar we
doodgewone onschuldige jongens zijn die per trein terugkeerden naar onze ouders
in Nederland ten einde met hen het suikerfeest te kunnen vieren. Niets wees er
op dat er wat vreemds zou gebeuren. Tevens wil ik opmerken en benadrukken dat we
ons heel normaal en netjes gedroegen. De conversatie dat ik met mijn vriend had,
was vredig en normaal. Af en toe lachten we waar op zich niets mis mee is. Controle
We liepen aldus de trein door op zoek
naar een rustig plekje en vonden deze even verderop. De treinconducteurs kwamen
onze treinkaartjes controleren die we uiteraard gelijk toonden. Er was dus niets
aan de hand. De
rituele wassing en het gebed Na ongeveer een uur gezeten te hebben was
de tijd voor het gebed aangebroken. We dienden ons, zoals een goede moslim
betaamt, ritueel te reinigen (de woedoe) ten einde het gebed te mogen
verrichten. Ik heb één wc bezocht, maar keerde uiteindelijk terug naar de wc
die zich naast onze plek bevond. Mijn vriend is deze wc als eerste
binnengetreden en deed tien minuten over de rituele wassing, welke bestaat uit
het wassen/reinigen van beide handen, de mond, de neus, het gezicht, de armen,
het haar, en ten slotte de voeten. De
trein staat st We waren Utrecht Centraal voorbij gereden
en naderden inmiddels het Centraal Station van Amsterdam. Echter, voor het
Centraal Station stopte de trein en omgeroepen werd dat alle sporen vol waren en
we daarom moesten wachtten. Daarna werd omgeroepen dat de remmen niet meer
werkten. Even later werd omgeroepen dat er geen stroom meer was. Het stilstaan
duurde ongeveer twee uur. Onterechte
aanhouding Bij het verlaten van de trein pakte een
politieagente me bij de hand en ik vroeg daarop waarom ze dat deed. Ze heeft
mijn hand losgelaten, na ‘oh sorry, ga maar’ gezegd te hebben. We vervolgden
nietsvermoedend onze weg naar het station, maar werden na tien meter gelopen te
hebben tot onze schrik door politieagenten in burger in de boeien geslagen. We
vroegen geschrokken wat er aan de hand was, waarop geantwoord werd dat we naar het
bureau worden gebracht en dat we later te horen zouden krijgen wat de reden is.
Merkwaardig is dat er niet expliciet is gezegd dat we zijn aangehouden. Politiebureau
We werden naar het politiebureau gebracht
en terstond de cel ingestopt. Ik heb een kwartier moeten wachten alvorens
verhoord te worden. In het gesprek werd me gevraagd hoe ik heette, wat ik in
Duitsland deed, uit hoeveel man mijn gezin bestond. Wat ik heel merkwaardig vond
en totaal irrelevant is dat me gevraagd
werd wat ik van Mohammed B vond. Ik begreep niet waarom deze vraag werd
gesteld, maar gaf het antwoord dat hij in strijd met het islamitische geloof
heeft gehandeld en dat ik niet achter zijn handelswijze stond, noch begrip
daarvoor kon opbrengen. Ook vroeg ik me af of een doorsnee Nederlander wordt
gevraagd wat hij van Mohammed B. vond of was het dat wij er zo uitzagen? Wordt
een doorsnee Nederlander dan gevraagd naar Volkert van der G.? Ik begreep het
niet meer…waarom werd mij eigenlijk die vraag gesteld? Dat ik ook een baard
heb en een islamitisch gewaad draag is één, maar dat die link wordt gemaakt
naar Mohammed B. vond ik beledigend, discriminerend, irrelevant, merkwaardig,
respectloos en pijnlijk! De politie had namelijk onze tassen al onderzocht en
niets anders dan persoonlijke zaken aangetroffen, maar stelde deze vraag toch. Klacht Zoals uit dit verhaal blijkt, was er
totaal geen aanleiding om mij of mijn vriend als verdachte te zien. Immers, de
omstandigheden zoals hierboven beschreven kunnen niet aangemerkt worden als
feiten of omstandigheden welke een redelijk vermoeden van schuld aan enig
strafbaar feit opleveren (artikel 27 lid 1 Wetboek van Strafrecht). Zoals uit
het legaliteitsbeginsel voortvloeit kan een straf staan enkel op feiten die
daarvoor uitdrukkelijk door de wetgever zijn aangemerkt. In mijn geval zie ik
niet in welk strafbaar feit ik zou hebben begaan? Ik heb enkel plaatsgenomen in
een coupe, heb eenmaal beurtelings gebruik gemaakt van de wc zonder dat ik mijn
bagage meenam. En ik neem aan dat het dragen van een islamitisch gewaad niet
strafbaar is? Zolang deze gedragingen niet strafbaar zijn, heeft de
strafvorderlijke overheid niet de bevoegdheid deze handelingen tot mikpunt van
haar bemoeiingen te maken. Daarenboven is u wellicht bekend dat het
vermoeden van schuld redelijk dient te zijn, wil iemand als verdachte worden
aangemerkt. Ook is u wellicht bekend dat een louter subjectief vermoeden
onvoldoende is. De maatstaf is niet het oordeel van de opsporingsambtenaar of
een passagier die bij wijze van spreken in iedere praktiserende moslim een
verdachte dan wel terrorist ziet. Of die vermoedt dat een toiletbezoek door een
moslim altijd ten doel heeft een bom te plaatsen. Ten slotte dient het redelijk vermoeden
voort te vloeien uit feiten of omstandigheden. Ik vermoed na mijn onterechte
aanhouding dat men een moslim gekleed in islamitisch gewaad als terrorist ziet.
Deze intuïtie als kenbron van het redelijk vermoeden mag in deze rechtsstaat
vanzelfsprekend niet worden geaccepteerd. Dat zou het bestaan van het vermoeden
immers totaal oncontroleerbaar maken, en bovendien mogen we niet in een situatie
belanden waarin elke praktiserende moslim wordt gearresteerd omdat hij bagage
bij zich heeft, dan wel gebruik maakt van de wc. Door deze vreemde, onverwachtste,
amateuristische en onterechte aanhouding hebben mijn vriend en ik een soort
trauma opgelopen, niet wetende wat er is gebeurd, wat er gaande is. De gevolgen
hiervan ondervinden wij nog steeds dagelijks en op elk moment. Vragen zijn
onbeantwoord gebleven, onze verdenking was nergens op gebaseerd. Triest
was het dat we dachten door onze ouders verwelkomd te worden, maar nee, het
arrestatieteam gaf ons, na een maand weg te zijn gebleven een warm onthaal!
Ik verzoek u dan ook aan te geven op welke gronden de onterechte aanhouding is
gebaseerd? Waar werden we van beschuldigd? Tevens wil ik u mededelen dat we
hadden gehoopt dat onze ouders en vrienden vroegen hoe het in Duitsland was en
hoe de gebeden waren, maar ook dat is nu niet het geval. Men vraagt ons hoe het
in de cel was en hoe de politie ons heeft behandeld. We
voelen ons niet veilig meer in het openbaar vervoer, daar we beseffen dat het
elke keer weer kan gebeuren. Een tas dragen als praktiserende moslim wordt
gelijkgesteld aan een terrorist die een bom bij zich heeft. Een moslim is bij
voorbaat een terrorist en wordt ook zo gezien en behandeld. Zo zien, voelen en
ervaren wij het nu echt. Dit zijn enkele consequenties van de ondoordachte
onterechte aanhouding. Verder moeten wij ons altijd overal verantwoorden en elke
keer moeten we vertellen wat er daadwerkelijk gebeurd is. Door enkele mensen
worden we ook nu, na een uitleg te hebben gegeven, nog steeds als
‘gevaarlijk’ beschouwd. Ook hiervoor onze dank! Ook is u niet ontgaan dat door deze
onterechte aanhouding de vreemdste beweringen werden gedaan. Zo is gezegd dat
mijn vriend en ik ons hebben verschanst in de wc en we ons uiteindelijk
overgaven, dat we met zijn tweeën gelijktijdig gebruik maakten van de wc, dat
we onze tassen aan elkaar overhandigden en nog meer leugens. Het irriteerde ons dat de politie enkel
vertelde dat we niets bij ons hadden en deze leugens niet van de hand wees of
ons te hulp schoot door de juiste stand van zaken weer te geven. Wat ons
eveneens dwarszat is dat de politie na de vrijlating zag dat er een groot aantal
mediamensen zich had verzameld voor de ingang van het politiebureau, maar de
politie ons desondanks aan hen heeft ‘uitgeleverd’. Mijn
vriend moest nota bene via Amsterdam Centraal station per trein naar Den Haag
Centraal station met de rugtas en sporttas die hij bij zich had! De politie
had deze zaak echt heel anders kunnen en moeten afhandelen. Ik hoop dat u
begrijpt dat de politie dit hadden kunnen begrijpen en op zijn minst vervoer had
kunnen aanbieden dan wel de weg voor ons vrij hadden kunnen maken. Nee,
we zijn vrijgelaten zonder enige vorm van excuus en zijn ‘overhandigd’ aan
de media. En het ergste is natuurlijk dat we ondanks de onschuld toch als
schuldigen werden gezien en benaderd. Ik hoop dat u deze klacht zeer serieus
neemt, daar deze onterechte aanhouding nogmaals nergens op is gebaseerd en
nadelige consequenties heeft voor mij en mijn vriend en zal hebben voor andere
moslims die zich op dezelfde wijze kleden. Tevens is het voor u een aanleiding en buitenkans om aan te geven en het
Nederlandse volk erop te wijzen wanneer een redelijk vermoeden ontstaat.
Want waar gaat deze maatschappij naartoe als elk individu de politie kan bellen
met de mededeling dat er een terrorist op school, op de werkvloer, in de trein,
of thuis is en de politie daarop met machtsvertoon deze ‘terrorist’
arresteert? Waar gaat het naartoe met dit land? Bitter is om te horen dat
vooraanstaande politieagenten en politici deze actie rechtvaardigen, wellicht
niet beseffende wat een dergelijke onterechte aanhouding teweegbrengt bij de
aangehoudene en wat een vernedering het wel niet is voor hem en de gehele
moslimgemeenschap die er zo bijloopt. Bij voorbaat gezien worden als terrorist,
terwijl een op de juiste wijze
praktiserende moslim ( dus geen Mohammed B. of aandachtzoekende
Samir A.) iemand is die vergevensgezind is, het goede wil voor anderen,
barmhartig is jegens anderen, tolerant jegens andersdenkenden, verder kijkend
dan het uiterlijk van iemand, de pijn van een andere voelt en de helpende hand
uitsteekt, geen vlieg kwaad wil doen wetende dat hij daar op de Dag des Oordeels
verantwoording voor zal moeten afleggen (laat staan een onschuldige mens), zich
altijd beleefd en respectvol opstelt, anderen geen angst mag aanjagen en nog
meer van dergelijke eigenschappen. Dit zijn enkele eigenschappen die een moslim
zich eigen dient te maken. Niet valt te rechtvaardigen dat er moslims in binnen-
en buitenland zijn die kwade bedoelingen hebben en dat we derhalve in iedere
moslim een potentiële terrorist zien en zeker niet in een land waarin beweert
wordt dat een ieder gelijke rechten en plichten heeft en zich middels de
grondwet en de geldende wetten distantieert van elke vorm van discriminatie. Rest
mij de vraag te stellen of een praktiserende moslim zijn daadwerkelijk bij
voorbaat een redelijk vermoeden van het begaan van een strafbaar feit oplevert? Ik
hoop hier een eerlijk antwoord op te krijgen. Afsluitend
een hoopgevende reactie van een niet-moslim Heren, |